Steelrising İncelemesi
Oyun, Fransız oyun stüdyosu Spiders'ın en son oyunu. Spiders’ı daha önce The Technomancer ya da Greedfall oyunları ile tanımış olabilirsiniz. Fransız devrimi üzerine steampunk tarzı alternatif bir zamanda geçen oyunu, Aegis olarak oynuyorsunuz. Bu incelemede Steelrising’in hikayesinden grafiklerine, oyuna dair bilmeniz gereken her şeyi anlatıyoruz.
- Dünya ve karakter tasarımı
- Grafikleri
- Hikaye ve yan görevlerin ilginçliği
- Level sistemi
- Soulslike beklentisi yaratan bir oyuna göre biraz kolay
- Karakter animasyonları yetersiz
Steelrisin Hakkında Bilmeniz Gereken Her Şey
Steelrising Hikayesi
1789'da Paris'in alternatif bir tarih tasvirinde, Kraliçe Marie Antoinette'in koruması olarak görev yapan bir robot olduğunuzu düşünün. Düşünemediyseniz sorun değil, Steelrising’i oynarken ne demek istediğimizi anlayacaksınız. Art niyetli bir robot ordusu şehrin sokaklarına korku salarken, zalim Kral Louis XVI'nın emirleri doğrultusunda devam eden katliamı durdurmak için kralı bulmakla görevlendiriliyorsunuz.
Steampunk tarzı ve Fransız etkisi ile yaratılan dünyada, Kraliçe'nin topraklarında eğitiminizi tamamlayıp Paris’e doğru yola koyuluyorsunuz. Paris’te durum sandığınızdan daha vahim, her yerde cesetler, vandallar ve saf bir kaos havası var. Kasvetli, mekanik renk paleti nedeniyle görseller ara sıra iç karartsa da, böyle bir alternatif gerçeklikte Versailles’ı veya Tuileries Bahçelerini görmek inanılmaz bir deneyim.
Aegis
Aegis, tüm robotların en iyisi olmak için geliştirilmiş bir makina. Grafikleri ve başarılı yapay zekası ile oyunu Aegis olarak deneyimlemek de son derece keyifli. Ama karakterin bu kadar gelişmiş olması bazı sıkıntıları da beraberinde getiriyor. Yalnızca robotlarla mücadele ettiğiniz bir hikayede robotların en iyi olduğunuz için çoğu mücadeleyi kolaylıkla kazanabiliyorsunuz. Bu da oyunun souls-like hissiyatını baltalıyor.
Oynanış
Oynanışın ilk göze çarpan elementi dövüş mekanikleri oluyor. Steelrising’in Bloodborne’dan ilham aldığı oldukça belli olan dövüş mekanikleri saldırı odaklı ve çeşitliliği yüksek bir silah yelpazesinden oluşuyor. Aegis’in zıplama mekanikleri ise hava saldırısı ve kaçış için oldukça elverişli görünüyor.
Bloodborne'daki kombo saldırıları ile sağlığı geri kazanma fırsatı olmasa da Steelrising, Nioh'un Ki Pulse mekaniğine benzer bir stamina kazanma sistemine sahip. Staminanız tükettiğinizde, bir düğmeye basarak tamamen şarj edebiliyorsunuz. Ama dikkatli olmakta fayda var çünkü bu mekaniği hunharca kullanırsanız, birkaç saniye ceza yiyor ve staminanızı yenileyemiyorsunuz. Stamina yenileme ekranını hiç kullanmamak da bir opsiyon ama yine de bazı zorlu dövüşlerin sonuna doğru hayat kurtaran, gerçek anlamda hayat kurtaran, bir mekanik olabiliyor. Steelrising’de bol bol Metrodvania ögesi bulmak da mümkün. Boss savaşlarının ardından duvarları yıkıp, engelleri aşıp yeni alanlar ve yetenekler kazanbilirsiniz.
Steelrising Level’ları
Oyun, bir Soulslike'dan beklediğiniz gibi sekiz ana seviyeden oluşuyor. Seviyelerdeki ilerlemeniz Vestal adı verilen birimlere bağlı. Vestal’ler düşman öldürerek ve Anima Essence harcayarak Aegis’in yeteneklerini geliştirdikçe kazanılıyor. Vestal’ler arasında hızlı yolculuk imkanı olmadığı için, her seviyede haritayı yeniden keşfe çıkmanız gerekiyor. Bu da bir noktadan sonra insana bıkkınlık hissi verebiliyor. Ama oyunun grafikleri sayesinde sağa sola bakıp keyifli vakit geçirmeye odaklanabilirsiniz.
Grafikler
Steelrising’in iyi görünen bir oyun olduğunu ve grafik konusunda tam puanı hak ettiğini söylemeden geçemeyiz. Karanlık ve mekanik dünyası, Fransız mimarisi, ana karakterin hem robotik hem de benlik sahibi duruşu, Boss ve sayısız düşmanın birbirinden farklı tasarımı ile oyun görsel olarak asla sıkmıyor ve hayal kırıklığına uğratmıyor.
Steelrising Oynanır mı?
Her şeyi bir kenara bıraktığımızda, sadece hikaye ve yan görevler bile oyunu oynamak ve bitirmek için bir motivasyon olabilir. Üstüne fena olmayan mekanikler ve dövüş, ve gezip görülesi bir dünya eklendiğinde Steelrising oynamay değer bir oyun diyebiliriz. Ama yine de çok beklentiyle başlamamakta fayda var, çünkü her şeye rağmen Steelrising bir şekilde kendini tekrar eden ve zaman zaman can sıkan bir oyun olmayı da başarıyor.