Skul: The Hero Slayer İnceleme
Aynı zamanda neredeyse her yönden Dead Cells ve Hades arasında gidip geliyor. Neyse ki oyunun kendine özgü bir kişiliği var. Dilerseniz önce hikayesine değinerek incelememize başlayalım.
- Sağlam bir makine tabanı üzerine inşa edilmiş bağımlılık yaratan bir oyun.
- Ara sıra zor sorular sorduran geleneksel fantezi anlatımını beklenmedik bir şekilde seveceksiniz.
- Yüksek kalitede müzik, sanat ve genel estetik anlayışı
- Görsel karmaşadan dolayı zorlaşan oynanış
- Sinir bozucu tasarım seçimleri
- Platform kontrolünün yetersizliği
Hikaye
Bir zamanlar Harmonia kıtasında, insanlar ve insan olmayanlar kendi hayatlarını yaşıyorlardı. İnsanlar bir yerde toplanıp Caerleon adında bir imparatorluk kurdular. Diğer halkları şeytanın halkı olarak adlandırdılar ve kendilerini onlardan izole ettiler.
Şeytanın halkı, Şeytan Kral ile uyum içinde gelişti, ancak Caerleon İmparatorluğu güç mücadeleleri ve aristokratlar arasındaki iç savaşlar nedeniyle düşüşteydi.
İmparatorluk yıkılmanın eşiğindeyken ve insanlara karşı artan güvensizlik ortaya çıktığı sırada, bir savaşçının oğlu şeytanın halkı tarafından öldürüldü. Caerleon Kralı, şeytan halkının sonunun geldiğini iddia ederek insanların dikkatini tek bir yere toplamayı başardı.
Böylece Caerleon İmparatorluğu, savaşçı ve maceracıların önderliğinde Şeytan Kral’ın kalesini işgal etti. Ani saldırı sayesinde kale alevler altında kaldı. Şeytan Kral ve halkı Caerleon İmparatorluğu’nun eline düştü.
Zar zor hayatta kalan küçük iskelet “Little Bone (Küçük Kemik)”, Şeytan Kral ve onun halkını kurtarmak için Caerleon Kalesine ilerleyişi ile hikaye başlar. Sizinle çıktığı bu macerada Küçük Kemik aradığı şeyi bulabilecek mi?
Detaylar
Geleneksel düşüncelere göre, oyundaki kötü karakter biziz. Orklar, cadılar ve diğer yaratıklar… Dünyadaki “kahramanlar,” Şeytan Kralı kurtarabilecek bir tek biz kalana kadar herkesi öldürdüler.
Farklı bir açıdan bakmak, kurbanın iyileşmesi imkânsız bir noktadayken, insanların yaptıklarının duygusal ve psikolojik hasarlarını görme fırsatı sağlıyor. Oyun, gerçek hayatta gördüğümüz insanlardan daha insan olan canavarları temel alıyor. Bu ağır temalar Skul’un gerçekten sevimli anlar yaşamasına engel oluyor.
Mekanizmalar tanıdık, ancak çok iyi uygulanmış ve karşılaştığımız düşmanlar ortamlar kadar çeşitli. Dürüst olmak gerekirse, oyunda çok fazla kusur bulamıyorum. Şikayetlerim var ama çoğu önemsiz.
Oynanış ve Bölüm Tasarımları
Skul’ın oynanışı ve tasarımı gibi birçok element, roguelike oyunları bilen insanların alışkın olduğu şeyler. Oyunu açıyorsunuz. Zar atıyorsunuz. Geliştirme malzemeleriyle karakteri geliştirip daha çok koşuyorsunuz. Düşmanınızla tanışıp bir strateji üretiyorsunuz. Tüm odayı boşalttıktan sonra altın, item ve iskelet arasından birini veren iki kapı karşınıza çıkıyor. İki tane kolaylık var. Altın hepinizin bildiği gibi eşya satın almanıza yarıyor. İtemler güçlendirme büyüsü ve yetenekler veriyor. İskelet ise oyunun gerçekleşmesini sağlayan şey. Başlangıçta bize verilen karakteri değiştirmek için bir düzineden fazla seçenek veriliyor.
İskelet normal bir nadirlikte başlıyor. Oyunu oynayarak tüm iskeletleri geliştirebilir ve efsanevi versiyona ulaşabilirsiniz. Ayrıca yalnızca kafatası odasından elde edebileceğiniz rastgele düşürülmüş kafatasları oyun ilerledikçe üzerinizden büyük yükler kaldırabiliyor.
Oyunun en zevkli yönleri ise genelde geliştirme veya keşfedebileceğiniz çeşitli kafataslarından oluşuyor. Oyunun çevre ve düşman tasarımları ya sevimli ya da ölümcül olabiliyor.
Tıpkı dinamikler gibi odalar da Dead Cells ve Hades arasında gidip geliyor. Teknik olarak rastgele bir sırası var, ancak odanın kendisi sabit. “Şöyle yaparsam burada şu düşman çıkacak,” diyebilecek kadar yeterli süre boyunca odaya göz attıysanız, her koşuda sabitliği fark edeceksiniz. Diğer roguelike oyunlardan farklı olan bir yöntemle oyunda ustalaşacaksınız. Bunun sebebi de en yüksek seviyedeki bütün savaşların nasıl oynanacağını bileceğiniz için. Tahmin ya da tesadüf ile değil, kafatası ve düşman hakkında bilgileriniz sayesinde bunu yapabiliyorsunuz.
Ayrıca her oyunda optimizasyon yapabileceğiniz harika bir derinlik var. Bulabileceğiniz en iyi iskeleti alıp, güçlendirmek için diğer kemikleri atmaya mı odaklanacaksınız, yoksa iyileşme ve basit itemler için altınlarınızı mı harcayacaksınız? Alışılmış bir seçenek olsa da yanlış bir seçeneği seçme ihtimaliniz oldukça yüksek.
Bölüm sonu canavarları seviyelerine göre çeşitlendirilmiş ve her biri farklı şeyler talep ediyor. Her birinde ilk adımı atmak muhtemelen hızlı bir ölüme sebep olacaktır. Her seviyenin kendine has bir anlamı var ve düşmanlar gibi sizin de ölme riskinizin olduğu tuzaklar ve alanları bulundurabiliyorlar.
Karışık Ekranlar Ve Diğer Sorunlar
Skul’daki sorunlara gelirsek, oyuna başlar başlamaz gelen ekranın ne kadar kalabalık olduğunu söyleyebilirim. Ne kadar uzaklaşırsanız sizin ve düşmanlarınızın yetenekleri o kadar parlak bir renk alıyor ve parlayan ışıklar ile diğer görsellerle birbirine giriyorlar.
Tek seferde düzinelerce düşmanın geleceği şekilde tasarlanmış odalar, düşman yoğunluğu problemini daha da zorlaştırıyor. Odaları hemen temizleyebileceğiniz yetenekler oldukça çok, ancak doğru düzgün temizlemeden koşarsanız, küçük bir hatanızda tek seferde 10’lu grupların sürekli ve hızlı bir şekilde size 10 kez saldırdığını görebilirsiniz. Sinir bozan birkaç durum daha var. Platformun göze önüne çıkmadığı bir oyunda sizden düzgün bir platform istemesi pek de iyi bir tasarım değil.
İşte sizi mahvedecek bir oyun. Eğer şanssızsanız, koşarken göreceğiniz şeyler para ve sıradan kafataslarından başka bir şey olmayacak ve gücünüzü yükseltmek için bir yöntem kalmayacak. Bazı düşmanlara saldırmak o kadar zor ki oyuna zor diyemiyorsunuz ama hakkınız yenmiş gibi hissedebilirsiniz.
Son Söz
Oyunların en temel elementleri olan müzik ve sanat yönetiminin kalitesi Skul’da da üstün olmasına rağmen, ödül kazanacak bir güzelliği yok. Metinler ve dünyaların yapıları harika, gülünç anları da bol. Skul’un beklentilerle oynaması ise oyunun hikayesinin en güzel parçası. İyi ve kötü insanların değişimi, gelecek bölüm sonu canavarları hakkındaki sürpriz değişimler, acımasızlıkları nasıl haklı çıkarttığımıza dair sessiz yorumlar Skul’u diğerlerinden farklı kılıyor.
Skul: The Hero Slayer, Ghost of Tsushima ile benzer kategoriye giriyor. Oyunda yeni bir düşünce yok, ancak içindeki her şey aynanın yansıması gibi. Yeni mekanizma, zaten sağlam olan paketlere önemli bir tat ve çekicilik katıyor. Güzel müzik ve sanat, tatmin edici dövüşler ve iyi mizah birleşerek zorluğun artışına ve birkaç hayal kırıklığına dayanmanızı sağlıyor.
Roguelike oyunlara taze bir nefes olacak bir oyun arıyorsanız, Skul sizin için harika bir seçim olacaktır.
İyi oyunlar!