Metal: Hellsinger İnceleme
Evet sizin de lise boyunca metal grubunda gitar çalma hayalleriniz vardı biliyoruz. Metal: Hellsinger’la, bu hayale hiç olmadığınız kadar yakınsınız, hem de en heyecan ve güç dolu halinizle. Yeterince ilginizi çekmeyi başardıysa, bu incelemede hikayesinden görsellerine Metal: Hellsinger hakkında bilmeniz gereken her şeyin üstünden geçiyoruz.
- İnanılmaz keyifli bir ses dünyası
- Görsel stilin sadeliği
- Başarılı bir ritmik FPS örneği
- Seviyeler kendini tekrar ediyor
Metal: Hellsinger Hakkında Bilmeniz Gereken Her Şey
Metal: Hellsinger Hikayesi
Yaygın olarak Cehennem olarak bilinmesine rağmen, Infernal Planes aslında hepsi kendi çapında korkunç ve şeytani olan bin farklı Cehennemin birleşimidir. The Red Judge'ı tahttan indirmek için, Voke'un buzlu dünyasından Stygia'nın çıldırtıcı dünyasına kadar Infernal Planes’in en zorlu köşelerinde savaşmalısınız.
Peki The Red Judge’la derdiniz ne? Onu da hemen açıklayalım.
Sesini kaybeden “the Unknown”un gücüne geri kavuşmak için Cehennemin hükümdarı The Red Judge’a kafa tutması gerekiyor. Her seviyenin sonunda The Judge’ın erdemlerinden biri ile savaşıyorsunuz. Bu erdemlerin her biri farklı büyülü yeteneklere sahip olsa da, savaş mekaniği olarak birbirlerine benzer hissettiriyorlar. Bu Boss karşılaşmalarının kendini tekrar eden hali, oyunun final mücadelesinde öyle bir kırılıyor ki, oyuncunun şok olmaması elde değil.
Oynanış
Ritmi Hisset
Metal: Hellsinger, ritmi yakalama yeteneğinizin oyun deneyiminizi geliştireceği bir ritmik FPS'dir. Ritimle ne kadar uyumlu olursanız, müzik o kadar yoğun olur ve siz de o kadar hasar vurursunuz.
Oyunda geçen her parça, Serj Tankian (System of a Down), Matt Heafy (Trivium), Mikael Stanne (Dark Tranquillity) ve Randy Blythe (Lamb of God) gibi farklı metal ikonların vokalleriyle oyun için özel olarak yaratıldı.
Seviyeler
Her seviyedeki hedefiniz ve mekanikler aslında son derece basit. Bir sonraki odaya geçebilmek için bölüm sonu ‘Erdem’ini yenmeniz gerek. Bunun için de o Erdem’i bulana kadar harakat eden her şeyi bir müzisyen edasıyla taramalısınız. Ama ritmi tutturmak her zaman sandığınız kadar kolay olmuyor, şimdiden söylemesi.
Metal'in ritmik yönü ve tasarımsal sadeliği oyunun kolay olduğu yanılgısını oluştursa da, tahmin ettiğinizden çok daha fazla zorluk ve aksiyon size bekliyor. Türlü türlü düşman, sürü halinde üzerinize gelen iblisler ve yakın mesafede sizi yumruklamaya çalışan devasa yaratıklarla karşılaştıkça neye uğradığınızı şaşırabilirsiniz. Özellikle ilerleyen seviyelerde, kaosun içinde hayatta kalmak hem inanılmaz zorlayıcı hem de inanılmaz keyifli hale geliyor.
Silahlar
Silahlara da oldukça büyük bir yaratıcılık hakim. Bir kılıç ve ateş püskürten bir kafatasıyla başlıyor ve boomerang gibi çalışan çift bıçaklara kadar akıl almaz silahlar kullanıyorsunuz. Tabancalar ve av tüfeği gibi daha ilkel seçenekler var, ama kullanışlı oldukları kadar yaratıcı seçenekler olmadıkları çok belli.
Grafikler
Açıkçası oyunda görsel olarak daha fazla çeşitlilik olabilirmiş, ancak sizi oyalayacak, dikkatinizi dağıtacak, konfor alanından çıkarmaya ve daha hızlı ve daha öfkeli bir savaşa sokmaya yetecek kadar aksiyon var. Bu da oyunu durup izlemeye vaktiniz kalmaması ve grafiklerin de bu noktada biraz önem kaybetmesi demek oluyor. O yüzden Hellsinger bu yıl gördüğümüz en iyi görsellere sahip olmayabilir, ama zaten amacı da o değil.
Metal: Hellsinger Oynanır mı?
Genel olarak, Metal: Hellsinger bir süre konuşmaya devam edeceğimiz ve adını uzun yıllar anacağımız bir oyuna benziyor. Müziklerindeki orijinallik, tasarımı ve FPS’ye getirdiği alternatif yaklaşım ile oyun dünyasına yeni bir tat katmayı başarıyor. Yine de bir anlamı olmayan ara sahneler, inanılmaz kısa hikayesi ve kendini tekrar eden Boss’lar, zaman zaman “Keşke müzik dışında şeylere de bu kadar emek harcasaydınız” hissi yaratabiliyor.