Hunt: Showdown - Myth of the Moors

Bu DLC bir Efsanevi Avcı ve üç Efsanevi silah içerir:
- Bozkır Kurdu (Efsanevi Avcı)
- Karanlığın Ağzı (Romero 77)
- Cehennemin Pençeleri (Caldwell Pax)
- Hırlayan Şafak (Fişek Tabancası).


Bozkır Kurdu  

Jacob Arawn, Cehennemin Kara Köpeği'ni avlamak için yola çıktı ancak yolculuğunda, avladığı tazı ile neredeyse özdeşleşen bir figür hâline geldi. Şimdi de mücadelesine devam ediyor. Onlarca yıl boyunca zorlu topraklarda hayatta kalmış ve tarif edilemez dehşetler görmüş gözleri onu efsanevi bir düşmana dönüştürdü. 


 Karanlığın Ağzı 

Jacob merhum babasının av tüfeğini Yeraltı Dünyası'na taşıdı ve onunla Portmadoc'a dönen tek şey de bu tüfek oldu. O zamandan beri tüfeği yanından hiç ayırmadı, yosunların üzerinde uyurken bile silahı göğsünde tuttu. Bu tüfek Jacob'ın sayabileceğinden çok daha fazla canavarı öldürdü. Ve hiçbir insan ya da şeytan onu daha fazlasını öldürmekten alıkoyamayacaktı. 


 Cehennemin Pençeleri 

Mauthe Doog'un teröründen kurtardığı kaleden bir hatıra olan bu Caldwell Pax, Bozkır Kurdu tarafından el üstünde tutuluyor. Ancak bu durum çevredeki halk tarafından hoş karşılanmıyor. Zira artık gölgelerin ardında en iyi kalitede silah kullanan bir delinin bulunması hepsini korkutuyor. 


 Hırlayan Şafak 

Albion'un bozkırlarında yoğun bir sis var. Bu fişek tabancası sisi yararak Bozkır Kurdu'nun avını ortaya çıkarır. Tabanca, Bozkır Kurdu'nun konumunu açığa çıkarsa bile Hırlayan Şafak'ın ışığını gören hiç kimse hayatta kalmayı başaramamıştır. 


Korkunç bir kara köpeğin anlatıldığı hikâyeler Galler, İskoçya ve İngiltere'nin her köşesine yayılmıştı. Kara köpek bazen toprağın koruyucusu olarak anılsa da daha yaygın olarak, tıpkı Galler'in Portmadoc kasabasında olduğu gibi, ayak bastığı topraklarda cehennemi filizlendiren bir ölüm alameti olarak görülüyordu. Böylece altı kişilik bir grup, bozkırlarına musallat olan kara köpeği öldürmek amacıyla yola çıkar. Altısı da bozkırların uçsuz bucaksız sisinde kaybolmadan önce kendilerine yapılan alayları, öğütleri ve yalvarışları duymazdan gelmişti. Kasaba sabaha kadar onların dönüşünü bekledi. Onlara inananlar bir hafta bekledi. Aileler bir ay bekledi. Ancak mevsimler değiştikçe herkes umudunu kaybetti.

Bir yıldan uzun bir süre sonra grubun en genci olan on yedi yaşındaki Jacob Arawn geri döndü. Yalnız ve yaralıydı, üstü başı kanlar içerisinde kalmıştı. Ancak genç adam, gözleri hâlâ kızıl bir sıvı ateşle yanan ve diğerlerinin iki katı büyüklüğündeki bir köpek kafası ile gelmişti. Jacob'ın anlattığı hikâye asla aynı olmuyordu ama yine de her hikâyede değişmeyen tek bir detay vardı: Canavarı bulmak için Yeraltı Dünyası'na gitmişlerdi ve oradan kaçabilen tek kişi oydu.

Kısa bir süre sonra Jacob, Cehennem Tazılarının korkusuyla yaşayan diğer kasabalardan mektuplar almaya başladı. Yorgun, bitkin ve yaraları henüz iyileşmemiş olan Jacob, başka korkunç tazıların olduğunu duyunca öfkelendi. Cehennem'den gelen tüm tazıları defnetmek için hayatını bitmek bilmeyen bu göreve adayan Jacob, çok uzaklardaki bozkırlara yolculuk etmekten hiç çekinmedi.

Zamanla Kara Köpek hakkındaki söylentiler yok olmaya başladı. Gezginler ve tavernalar artık köpekten ziyade sis üzerinde yelken açan, yıldırımlar savuran ve kutsal bozkırları davetsiz misafirlerden koruyan Bozkır Kurdu adlı bir Avcının hikâyesini anlatmaya başladı. Artık çocuk büyük herkes, onları kâbusları olan köpeklerden kurtaran Bozkır Kurdu'ndan korkuyordu.

Jacob belki de bu ihanetten sarsıldığından ötürü efsanesini ardında bırakmaya ve Yeraltı Dünyası'na ve onun Cehennem Tazıları'na karşı mücadelesine devam edebileceği yeni bir diyara doğru yelken açmaya karar vermişti. Ya da belki de efsaneler onun umurunda değildi ve Portmadoc'tan ayrıldıktan sonra geçen yarım asırlık süreden sonra bataklık bildiği tek şeyi, Av'ı ona tekrar sunuyordu.