Hunt: Showdown - Law of Salvage

Bu DLC bir Efsanevi Avcı, iki Efsanevi silah ve bir Efsanevi Alet içerir:

- Kaptan Laffite (Efsanevi Avcı) 
- Batırılmış İhtişam (Efsanevi Winfield 1887 Terminus) 
- Mafsal Kanal (Efsanevi Scottfield Model 3 Kavgacı)  
- Myxine Bronzu (Efsanevi Gaz Bombası)  


Kaptan Laffite

Pislikler Kaptan Laffite'in içinde nadide ve capcanlı bir şekilde kaynıyor. Atardamarları, sadece boğulmuş kaptanların bilebileceği türden bir hayat için kanallara ve bataklık yollarına dönüştü. Lanetleri ciğerlerine çekiyor. Barut dumanı tükürüyor. Bir gemi battığında onu eve götürmek için orada oluyor.


Batırılmış İhtişam

Amerika Birleşik Devletleri, Kaptan Laffite'in zihninde ilahi bir geminin enkazı olarak dolaşıyor. On bin pervanesi ve direklerinden sarkan on bin bayrağıyla su patikalarında başıboş ilerliyor. O bu bayrakları parçaladı. Onları bir geminin kutsal deposundan çıkarılan bu Winfield 1887 Terminus'un etrafına sardı.


Mafsal Kanal

Enkaz hâlindeki savaş gemilerinin oluşturduğu cehennem manzaraları Ölüler Diyarı'nın dört bir yanına yayılmıştır. Makinelerden çıkan borular ve tesisatlar, çalı çırpılar ve sızıntı yapan yabani otlar gibi yayılarak kıt olan malzemeleri gizledi. Kaptan Laffite bu tür geçişlerde kullanılmak üzere bu Scottfield Model 3 Kavgacı'ya bir boru kesici taktı.


Myxine Bronzu
Kaptan Laffite, bir zamanlar bir deniz piskoposunun baş tacı olan bu Gaz Bombası'nın parçalarını Viktorya dönemine ait bir eğlence gemisinin enkazından bulup çıkarmıştır. Ölüler Diyarı'ndaki en alçak gelgitlerden gelen dehşetleri savuşturmak için kullanılıyordu.



İlk önce yengeçler onun için geldi. Etinin en yumuşak kısmını koparıp hastalıklı çeneleriyle onu çiğnediler. Bir denizkestanesi ağzındaki dikenlerle safrasını emerken o da denizçakılarının üzerinde yuvarlandı. Alçak gelgitlerdeki tüm varlıklar parçalamaya katılmak için bataklığı didik didik etti. Üstündeki gök saf ve derin bir suyla kaplıydı, boğulan tüm insanların kaderi ciğerlerine çamur gibi akıyordu.

Burman Laffite için Ölüler Diyarı'nda zaman diye bir şey yoktu ve azabı sonsuza dek sürüyordu. Bir devasa skarab omurgasını kemirirken anılar su yüzüne çıktı, battı ve tekrar su yüzüne çıktı:

Bebekken denize atılması. Bir vapurun ışıldağının onun bitli, bebek bedeninin üzerinde gezinmesi. İskelelerde, dizlerine kadar balık bağırsaklarına batarak ve New Orleans'taki her barda dayak yiyerek geçen bir çocukluk. İç Savaş. Bir bayrağın altında isyancılardan saklanması. Top mermileriyle kafaları koparılan atlar. Birleşik Devletler Donanması. Bir patlama, Housatonic'in terk edilmesi. Savaş sonrası başarısız bir bölünmenin tadını çıkarması. Başarısız bir evlilik. Başarısız bir baba. Ve şimdi ise başarısız bir vapur kaptanı. Denizin en ölü zemininde lanetlenmiş.

Ciğerlerinin içinde bir çamur krallığı hüküm sürüyordu. Bu, kabuklu deniz canavarları vücudunun parçalarını yutup bir kez daha kusarken onu hayatta tuttu. Delphine'in ruhu rüzgârda onunla alay etti.

"Ne cüretle beni terk edersin?" dedi rüzgâr.

Kaptan Laffite özür dilemeye ant içti ama konuşabilecek bir dili yoktu.

Hayatı başladığında bir enkazdı ve sona erdiğinde de bir enkaz olacaktı. Terk edilmiş bir ruh önünden geçti. Bir denizyıldızına yapışmış kafasını aldı, sinir sistemini yağlayıp yerine dikti. Çürümüş organları aracılığıyla parçalanan Kaptan Laffite'in zihni onu ya on kat daha fazla canlı ya da tamamen cansız hâle getiriyordu.