Beyond: Two Souls İnceleme
Bu başarıları PS4’e çıkan yeni sürüm takip etti ve şimdi tüm bu Sony ayrıcalıkları seneler sonra önce Epic Games Store'da, ardından da Steam'de PC'ye çıkışını yapmış bulunmakta.
Beyond: Two Souls, Quantic Dream'in sinema sektörüne girmek için açık bir girişimi oldu. Bu durum yalnızca oyuncu kadrosuyla değil, aynı zamanda oyunun atmosferiyle, ruh dünyasıyla ilgili barındırdığı ilginç hikâyesiyle, gizli hükümet kuruluşlarındaki komplolarla ilgili olmasıyla da ortada olan bir gerçek. Beyond: Two Souls garip ve ilgi çekici bir hikâye anlatıyor, ancak karmaşık noktalarda ipin ucunu kaybediyor.
Quantic Dream, oyunun gizemini ilginç bir şekilde anlatmakla kalmayıp aynı zamanda oyuncunun, tuhaf olay örgülerini çözmeye çalışırken bir yandan da düşünmesini sağlıyor. Beyond: Two Souls, geliştiricinin önceki oyunları olan Fahrenheit / Indigo Prophecy kadar ilginç denemez fakat kesinlikle Heavy Rain kadar da “basit” değil.
- Sinematiklerin güzel olması.
- Ana karakterlerin arasındaki bağın oyuncuya yansıması.
- Önemli sinema oyuncuları tarafından canlandırılan karakterler barındırması.
- Sağlam bir hikâyeye sahip olması.
- Önemli ve önemsiz görevler arası ağırlık farkı olmaması.
- Karakterler arası bağ kuvvetli olmasına rağmen hikâyede bunun yeterince işlenmemesi.
- Sağlam bir hikâyeye sahip olmasına rağmen konunun derinlikle işlenmemesi
Oynanış
Oyunun, bölümler üzerinden ilerlemesi hikâyenin kopmasını önlüyor. Beyond: Two Souls oyun içinde onlarca yıla yayılıyor ve bu nedenle, oyuncunun zaman atlama özelliğine sahip olması, bu boşlukların çok kafa karıştırıcı olmasını önlüyor. Güzel geçişlerle de sonunda olay örgüsüne bağlanarak mantık çerçevesinde kalıyor.
Oyun bu düzeyde düzgün bir şekilde ilerlese de yine de özünde yatan bazı sorunları örtememiş. Beyond: Two Souls her ne kadar güzel bir oyun olarak karşımıza çıksa da bazı fikirlerin altı boş kalıyor ya da büyük potansiyel içeren olaylar düşünülenden sönük geçiyor.
Beyond: Two Souls gösterişli bir oyun olabilir, ancak ayrıntılarda kendini kaybeden bir oyun olmuş. Çoğu zaman, karakter kişiliklerini oluşturmaya yardımcı olabilecek unsurların oyuncuya verilmesi başarısızlıkla sonuçlanmış. En azından, Jodie ve gizemli varlık Aiden arasındaki bağlantı gerçek hissettiriyor. Bu belki de oyunun en ilginç kısmı olabilir.Beyond: Two Souls, ismine rağmen hikâyesinde çok da öteye gidemeyen bir oyun olarak karşımıza çıkıyor. Genel olarak, oyuncuyu oyuna katma eksikliği ve hikâyede derinlik sorunları mevcut.
Tüm bunların yanında, Elliot Page ve Willem Defoe ellerinden geleni yapmışlar, ancak bazen bu bile yeterli olmayabiliyor. Senaryo zaman zaman çok sönük geliyor. Bu durum, oyuncunun oyunla duygusal bağ kurmasını engeller nitelikte.
Quantic Dream bu tarz detayları oyuncuya vermekte başarısız olmuş durumda, oyunun sonunda Aiden'ın kim olduğunun öğrenilmesi ancak oyun boyunca buna ait bir ipucu yakalamanın çok zor olması gibi unsurlar. hikâye eksikliklerine bir örnek. Jodie ve Aiden’ın ilişkisini göz önüne alınca bu durum biraz hayal kırıklığı yaratıyor. Quantic Dream oyunlarının, ana odak noktası olayların hızlı gelişmesidir, ancak olaylar fazla komplike ve ağırlıklı olmadığı için karakter yemek de pişirse, kötü ruhlardan da kaçsa oyuncuya aynı ağırlığı hissettiriyor.
Tekniksel Yönler
Bir diğer konu ise, fare ve klavye kullanımının kontrolcüler kadar stabil olmaması. Bu durum PC kullanıcıları için bir eksi olarak karşımıza çıkıyor. Oyunda öne çıkan noktalar, genellikle Aiden'ı kontrol ettiğimiz anlar. Fare kontrolü, serbest akışlı hareket sırasında ve çeşitli öğelerle etkileşime girme konusunda avantajlı gibi gözükse de oyuncuya tam hakimiyet hissini vermiyor.
Son Bakış
Sonuç olarak, Beyond: Two Souls, ayrıntıyı oyuncuya verememenin başarısızlığında kaybolarak Quantic Dream'in hem en iyisini hem de en kötüsünü oyunculara sunuyor. Beyond: Two Souls, etkileşimli ve hikâye tabanlı üst düzey bir oyun gibi gözükse de aslında bu kriterlerde biraz sınıfta kalıyor. Yine de, hala oyuncuyu kendine bağlayabileceği bir kişiliğe de sahip olduğunu söylemek gerek.